چرم مصنوعی (Faux Leather) یکی از انواع چرم‌های موجود در بازار است. این عنوان اغلب برای توصیف استفاده خاص از محصولات چرم مصنوعی، از قبیل چرم ساختگی (مبل، صندلی و اثاثیه یا لوازم داخلی)، چرم پارچه نما یا کاغذی (اثاثیه یا لوازم داخلی خودرو، لباس) و کوشکین (کالاهای مصرفی) استفاده می‌شود. دو نوع اصلی چرم مصنوعی از نظر ساختار وجود دارد: پلی اورتان (PU) و پلی وینیل کلراید (PVC – وینیل).

چرم مصنوعی وینیل در ایالات‌متحده در دهه 1940 ساخته‌شده است، در ابتدا برای محصولاتی از قبیل کفش، داخل خودرو و اثاثیه یا لوازم داخلی استفاده می‌شد. در اواخر دهه 1950 DuPont و سایر شرکت‌های شیمیایی شروع به تولید محصولات پلی اورتان کردند.

چرم‌های مصنوعی پلی اورتان و وینیل در صنعت لباس، اثاثیه یا لوازم داخلی و پوشش محصولات استفاده می‌شوند. اما هر کدام برای برنامه‌های منظور خاصی مزیت‌هایی نسبت به انواع دیگر دارد. پارچه PU نرم‌تر، انعطاف‌پذیر و دارای تنفس است، به طوری که برای تولید محصولات با کیفیت بالا، مانند لباس و اثاثیه یا لوازم جانبی (سطوحی که با پوست تماس مستقیم دارند) استفاده می‌شود. وینیل به شکل PU ظریف نیست و قابلیت تنفسی ندارد، اما اغلب برای محصولاتی استفاده می‌شود که نیاز به رطوبت دارند مانند جلد  و شیرازه کتاب. البته در بعضی از موارد خاص برای دستگاه‌های الکترونیکی نیز ایده آل است.

در تهیه محصولات ما از این نوع چرم استفاده زیادی بعمل می آید و بر اساس کالیته های متنوع،تنوع رنگی بالایی برای هر نوع سلیقه ای وجود دارد.